تأثیر الگوی توانمندسازی خانواده - محور بر کیفیت زندگی سالمندان

زمینه: سالمندی دوران حساسی از زندگی بشر است و توجه به مسایل و نیازهای این مرحله یک ضرورت اجتماعی است. با در نظر داشتن نیازهای خاص این دوران، توجه به توانمندسازی خانواده - محور و کیفیت زندگی در سالمندان امر بسیار مهمی است که مورد غفلت قرار گرفته است. هدف: مطالعه به منظور تعیین تأثیر الگوی توانمندسازی خانواده - محور بر کیفیت زندگی سالمندان انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه مداخله ای در سال 1387 در شهرکرد انجام شد. 60 سالمند دارای توانایی انجام کارهای معمول و روزانه بدون وابستگی به دیگران و فاقد بیماری های سیستمیک و محدود کننده، به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به دو گروه مداخله و شاهد تقسیم شدند. در گروه مداخله الگوی توانمندسازی خانواده - محور در 10 جلسه 45 دقیقه ای در مدت 3 ماه آموزش داده شد. سطح کیفیت زندگی هر دو گروه، قبل و بعد از مداخله به وسیله پرسش نامه کوتاه 36 ارزیابی شد. داده ها با آزمون های آماری مجذور کای، تی زوج و غیر پارامتریک تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: میانگین نمره کیفیت زندگی در گروه مداخله قبل از آموزش 71/41 بود که با میانگین 46/75 به طور معنی داری نسبت به قبل از اجرای برنامه افزاش یافت (01/0p<). در حالی که در مدت زمان مشابه، تغییر معنی داری در ابعاد کیفیت زندگی افراد گروه شاهد ایجاد نشد. نتیجه گیری: با توجه به یافته ها، با به کارگیری الگوی توانمندسازی خانواده - محور منظم، مداوم و دارای پذیرش خوب از سوی این گروه سنی، می توان سطح کیفیت زندگی را درآنها افزایش داد و راه را برای سالم پیر شدن و برخورداری از سلامتی در این دوره هموار نمود.